Aristo'nun "gerçek sonsuzluk yoktur" ilkesini kabul etmesine rağmen, tüm sürekliliklerin potansiyel olarak sonsuza kadar bölünebilir olduğunu savunmuştu. Bunun sonucunda hiçbir en küçük doğru yoktu. Bir nokta bölünemez olduğu için doğrunun bir parçası değidi. Bu fikirler diferansiyel ve integral hesabın kurcularını etkiledi.